Sh.Zinxhiria

Media shqiptare përsëri zbulon skandalin politik të pushtetit aktual, të pushtetit që ka uzurpuar plotësisht shtetin. Një skandal politik në mungesë të një transparence, ku presidenti dhe kryeministri nuk kanë marrë ende kurajon që të sqarojnë popullin për skandalin e kufirit detar. Një veprim i papërgjegjshëm dhe i pa pranueshëm për shoqërinë tonë, qe më mire se kurrë mund të quhet skandali më i madh i shekullit në dëm të interesave të kombit shqiptar. Koha ka treguar se qeveritë e vendit janë kalimtare, ndërsa populli dhe trualli qendrojnë në shekuj të pa lëvizshëm.
Mungesa e transparencës në politikën shqiptare mbetet një nga fenomenet më enigmë gjatë 20 vitetve të fundit. Populli shqiptar gjithmonë skandalet e kësaj politike i mëson në fillim nga mediat e huaja, por më pas kur ato trajtohen nga media shqiptare bëhen të pabesueshme. Konkretisht nga media greke mësuam fillimisht ngritjen e varrezave të ushtarëvë grekë të vrarë në Shqipëri gjatë luftës, ndërsa sot po nga grekët mësojmë edhe për marrëveshjen ndërdypalëshe për kufirin detar. Kjo praktikë tregon se marrëveshjet që bën qeveria jonë me vendet fqinjë, ne i mësojmë në radhë të parë nga të huajt, pasi kjo për politikën tonë përbën një strategji të veçantë. Përbën mungesën e transparencës, mjetin që vetëm politika e sotme di ta përdor më mirë se çdo gjë tjetër. Përse?...
Një popull i lodhur për 20 vjet nga skamja dhe varfëria, nga mungesa e ujit dhe dritave, nga papunësia që mundohet të siguroj bukën e gojës, padyshim do të nxjerrë një qeveri të lodhur. Është kjo qeveri e lodhur që paguhen shumë herë më shumë se një intelektual, akademik, doktor punëtor miniere apo një polic që jep jeten për një ideal. Konkretisht duke parë ngjarrjet e fundit mendojë se ne teori apo në praktikë mungon demokracia e vertetetë, demokracia e tolerancës dhe e transparencës, demokracia e mirqënies për familjet shqiptare. Mungon demokracia që duhet të ishte kthyer me urtësi e qetësi, me harmoni për të riparuar ato që duhej të kishim bërë më parë për të mirën e vendit.
Politika shqiptare në përgjithësi mbas rënies së komunizmit ka vuajtur nga egoja dhe megalomania, duke bërë që edhe pas njëzet vjetësh Shqipëria të mbetet e izoluar, jo vetëm nga vendet e Evropës, por edhe nga fqinjët e Ballkanit. Aspiratat dhe dëshira e popullit për një Shqipëri evropiane, kanë mbetur faktikisht në dorën e një pjese të politikanëve, që po tregojnë se deri më sot kanë parë dhe po shikojnë vetëm interesat e tyre materiale.

Kur pushteti uzurpon shtetin nuk ka fatkeqësi më të madhe për një komb, por kur pushteti vepron njëllojë si shteti atëherë gabimi është më i madh. Demokracia e pushtetit me këtë marëveshje të nxituar i ka shkaktuar një shqetësim konkret popullit shqiptar me replikat midis qeverisë dhe opozitës, njlkohësisht edhe kundër medias sonë.

Pushteti duhet ta dijë se, nuk mund të ketë shtet pa popull. Ashtu si nuk mund të ketë një shtet pa një qeveri, si dhe një qeveri pa një kryeministër. Askush nuk ka të drejtë të lozë me fatet dhe interesat e popullit. Në parim përfaqësuesi i Shtetit, (kryeministri) siguron dhe ruan të përhershëm interesat e e kombit dhe mbarë shoqërisë. Si përfaqësues shteti, si një kokë për qeverisje të vendit, i ka dhënë mundësi lejimi të veprojë si të dojë e kur të dojë, por gjithmonë në emër të shtetit të tij, duke bërë gjithmonë të papërcaktuar jo vetëm premtimet por edhe marrjen e vendimeve. Është më se e qartë se, shteti që ai drejton është në një entitet të vazhdueshëm e të përhershëm, të pandryshueshëm nga fillimi i tij, në një kohë që koha po ndryshon dhe evoluon.
Si i pari i vendit, (kryeministrin) e bën të nevojshëm që të ketë fuqinë e shtetit në mënyrë që zgjidhë problemet komplekse, për të vepruar drejtë në interes të popullit, por jo i njëanshëm për interesa të parapërcaktuara, pasi politika është e lirë dhe e barabartë para qënieve njerëzore. Po vallë a ndodh kjo, për një liri politike dhe autoritet të barabartë? A jemi të gjithë të barabartë?. A duhet të dimë menaxhimin që bën pushteti në diplomacinë e jashme? Përse duhet ta mësojmë nga të huajt për marrëveshjet që bën qeveria jonë me fqinjët?...
Dimë që shteti përbën qeverinë, por nuk është identike me atë, dhe se shteti nuk i takon qeverisë, por është qeveria ajo që i takon shtetit. Çdo marrëveshje ndërshtetërore nuk është partiake, por kjo përbën një përgjegjesi të karakterit shtetëror. Por, realiteti tek tregon se qeveria aktuale po çekulibron këto marrëdhënie. Shoqëria shqiptare aktualisht ndeshet përballë një qeverie, e cila bën sikur harron ose nuk e kupton se, shteti jemi ne të gjithë dhe për këtë duhet të dimë se çfarë bën ajo në emërin tonë, pasi nuk mund të ketë pushtet dhe më jo shtet pa popullin.
Të mirën shoqëria jonë shqiptare padyshim do ta kishte kur kjo politikë do të ishte në shkallën e duhur dhe jo në mungesë të transparencës përball popullit që i ka dhënë besimin. Shqipëria tenton të barazohet me Europën e Bashkuar, një dëshirë e madhe kundrejt një mentaliteti ballkanik, që herë pas herë shfaqet në politikën shqiptare në momente më serioze. Kjo gjë lë të kuptosh se shoqëria jonë ndeshet çdo ditë përball të vertetës dhe gënjeshtres dhe rrallë ndonjë herë përball realitetit.
Gënjeshtra dhe mashtrimi janë binomi i jetes së politikës shqiptare, duke mos përjashtuar edhe vetë “Drejtësinë” e mbërthyer në kthetrat e kësaj “politike të re” me fytyra të vjetra. Në emër të demokracisë na flasin kur zihen ngushtë dhe kur duhet të japin llogari para drejtësisë, gjejnë shtigje për të shpëtuar. Fenomeni i shumë përfolur Gërdeci i Mediut apo rruga Basha mbeten tashmë të harruar nga pushteti i sotëm. Po këta njerëz që vranë apo shpërdoruan paratë e popullit, sot na përfaqësojnë në parlament.
Pushteti i sotëm të lë përshtypjen se e ka burimin nga korrupsioni dhe skandalet, si dhe nuk ka asgjë të përbashkët me besimin që i ka dhënë populli. Kjo duket qartë qeverisjen e sotme ku pushteti vepron i pa përgjegjshëm jo vetëm brenda vendit por edhe në diplomacinë e jashtme.

Skandalet e here pas hershme nga disa anëtarë të qeverisë tregon se, shteti ( pushteti) është i pa fuqishëm për ti dalë ballë jo vetëm në fushën politike, por edhe në atë juridike. Kjo ndodh pasi qeveria del mbi kompetencat e mekanizmave, që në përgjithësi përbëjnë vetë shtetin. Pra mbi të gjitha qeveria ka pushtuar shtetin, kur dihet se qeveritë vijnë dhe ikin, ndërsa shteti qëndron që nga krijimi i tij. Por për një pjesë të mirë, akoma nuk është kuptuar që qeveria është një mekanizëm i shtetit ...

Ky fenomen bën të besosh se vendi duhet të përballet jo vetëm me varfërinë dhe korrupsionin, por edhe me mungesën e transparencës, tolerancës dhe të unitetit. Sot në parlament rrallë mund të gjesh ndonjë politikan që të luftojë për interesat e kombit. Opozita proteston rrugëve kur sot më shumë se kurrë duhej të ishte në parlament për t’i treguar dhe faktuar qeverisë skandalin me Greqinë.Mos kryerja e misionit ndaj situatave dhe kërkesave në kohë padyshim do rrisnin pakënaqësin. Lidhur me këtë Uinston Çërçill ka theksuar se “Demokracia është forma më e keqe shtetërore, me përjashtim të të gjitha të tjerave”. Demokracia u ka dhënë të drejtën krerëve të pushtetit të premtojnë, të gënjejnë dhe të na mashtrojnë sa here që duan, vetëm e vetëm për të veshur kostumin e pushtetit sëbashku me kravatën politike.

U ka dhënë mundësi që kur marrin në duar frenat e drejtimit të vendit, të luajnë me fatet e kombit, duke treguar se pa “Ata” vendi do të shkonte në katastrofë. U lejon që të na flasin për korrupsion, në një kohë kur këta parazitë nuk mund të jetojnë një ditë pa të.

Ambicja butaforike vetëm për të rrëzuar kundërshtarin se është më i aftë, ndarja në grupime ne dhe ata, demokracia për vite të tjera do të çalojë në ethet e dëshirave të nepotiumit, klanizmit dhe krahinarizmit. Mos ndërtimi dhe zbatimi i drejtë i ligjeve na ka dëmtuar në proçesin demokratik të vendit. Piramidat, ngjarrja e Gërdecit, emërimet e dy ministrave të mpleksur me drejtësinë, shthurrja e drejtësisë, mashtrimet e politikës për liberalizimin e vizave, premtimet për ujë dhe drita etj, dëshmon qartë se proçesi i demokracisë në vendin tonë po ndeshet me pengesat e një pas njëshme, dëshmon qartë mos seriozitetin e politikës shqiptare përball popullit që i dha votën. Kryeministri Berisha nga SHBA foli për luftën kundërr korrupsionit, në një kohë kur Shqipëria është një nga shtetet më të korruptuarat në kontinent. Asnjë politikan apo zyrtar nuk është dënuar nga ligji, sikur të mos mjaftojë kjo arroganca e pushtetit është dhuna e korrupsionit të pandëshkuar. Skandali i pushtetit me marrëveshjen e fundit me shtetin helen tregon qartë mungesën e transparencës të politikës përball popullit të tij.
Na flasin për një ndryshim në sistemin tonë demokratik, kur vetë në radhë nuk kanë ndryshuar, duke ditur se erdhën nga sistemi i mëparshëm. Na flasin për antikomunizëm nga pozita e ndekomuniste apo të kriptokomunizmit, duke na bërë që të qeshim, në një kohë kur është për të qarë.

Përfaqësuesi i shtetit shprehet njëlloj siç thonte dikur Ludoviku se: shteti jam unë. Përkundrazi ai duhet të sigurojë dhe të mbrojë liritë individuale kundër arbitraritetit të qeverisë. Shteti është i papërcaktuar në operacionin e tij. Personeli i burokracisë publike, forcat e sigurisë, ushtrisë, të drejtësisë dhe të gjitha shërbimet publike, janë në pronësi të shtetit, por jo të Qeverisë. Kryeministri Berisha i do të gjitha. Për këtë gjë ushtron pushtetin mbi vetë shtetin.
Dihet që demokracia nuk mund të qëndrojë në këmbë e të ecë përpara pa prezencën e qytetarëve. Miratojnë ligje penale kur janë këta të parët që nuk i zbatojnë. Bëjnë sikur aspirojnë dhe japin jetën për demokracinë që edhe Shqipëria të integrohet sa më parë në familjen evropiane, pasi më parë na kanë marrë votën, e më pas na lëmë të rrimë në mëshirën e fatit dhe në duart e ndërkombëtarëve për të na ndihmuar.
Një dialog i ndershëm në transparencë kur ka të bëjë më shumë me interesat e kombit është e vetmja mënyrë e zgjidhjes së problemeve në shoqëritë demokratike dhe civilizuese. Kur bëhet një padrejtësi të gjithë mbështetemi te shteti, por edhe kur kemi nevojë që të ndërhyjë pyesim me të drejtë: A ka shtet? Ku është shteti? Pra nuk themi ku është pushteti, që gabimisht ka uzurpuar shtetin...