Sh.Zinxhiria

Opozita me në krye xhunjor Jorgo Papandreu kishte kërkuar votime të parakohshme, por presionet e tij të vazhdueshme e detyruan mazhorancën që më në fund të dorëzohet e të bëjë votime “ekspres”
Kriza e rëndë politike në Greqi ka detyruar më së fundi kryeministrin Kostas Karamanlis që të shkojë në zgjedhjet e parakohshme brenda një kohe rekord. Ishin presionet e njëpasnjëshme të opozitës më të madhe, PASOK-ut, ku një vit më parë kishte deklaruar se populli mund të shkonte në zgjedhje të parakohshme. Opozita duke përfituar nga gabimet e një pas njëshme të anëtarëve të kabinetit qeveritar, korrupsioni dhe kriza e rëndë e konomike, papunësia, skandalet në sigurimet shoqërore, si dhe hetimi nga ana e drejtësisë, e detyruan maxhorancën të dorëzohet përball xhunjorit Jorgo Papandreu.
Xhunjor Karamanlis është nipi i Kostandino Kasramanlis, plakut të demokracisë, ndërsa xhunjor Jorgo Papandreu është nipi i plakut Jorgo Papandreu dhe i biri i Andrea Papandreu. Të dy këto familje njihen në politikë.
Sot, në një klimë të rënduar politike, dy nipërit e udhëheqësve të vjetër në epokën e sotme, të një Evrope të integruar dhe me shumë probleme në fushën e ekonomisë dhe tregut të punës, do të vihen përsëdyti herë përball njeri – tjetrit pranë kutive të votimit më 4 tetor të këtij viti. Edhe për katër vitet e ardhshme Greqia do të udhëhiqet përsëri nga një familje e njohur në politikën vendase, kjo gjë përbën një dukuri të veçantë, pasi për periudhën 2009-2013 Greqia do të udhëhiqet nga familja Papandreu, duke lënë të mendosh se fati i këtij vendi është vendosur në duart e dy familjeve Karamanli-Papandreu. Të dy partitë po shkojnë në këto zgjedhje me figura të pastra të kandidatëve për deputet, pasi të gjithë ata ish anëtar të kabinetit të qeverisë Karamanli, si edhe deputetë të tjerë të opozitës që ishin mpleksur për shpërdorim detyre apo korrupsione u lanë jashtë liste.
Këtë radhë të dy partitë kanë vënë në listë për kandidatë edhe shtetas shqiptarë ( minoritarë), ku më shumë shance për të fituar janë dy kandidatët e partisë së Pasokut. Për këtë si Pasoku ashtu edhe partia Demokracia e Re, kanë kërkuar votat minoritareve, ku më të organizuar në këtë drejtim duket partia e Pasokut, që ka shtrirë bashkëpunimin edhe me degën e Partisë Socialiste të Greqisë.

Tashmë në këto votime u takon vetëm qytetarëve vendas që të vendosin për fatin e tyre, se cila nga dy partitë disponon një program dhe vullnet të mirfilltë për të përballuar sfidat ekonomike. Por a mjaftojnë këto programe vetëm në premtime elektoriale?...
Vetëm 13 ditë para votimeve, Papandreu udhëheq me 40 për qind kundrejt 35 për qind nga Karamanli, nga përgjigjet e sondazhit se kush është kryeministër më i mirë për vendin. Ndërsa 42 për qind fiton Pasoku dhe 34 për qind Demokracia e Re.
Sondazhet tregojnë se për një fitore të thellë të Papandreut, tregojnë për një qeveri pa patur nevojën e ndonjë kualicioni. Nga ana tjetër duket që kryeministri aktual nuk po bind plotësisht popullin, në një kohë kur kërkon që të rivotojnë për të tretën herë radhazi për të.
Këto votime gjithashtu kanë një rëndësi të madhe edhe për popullin shqiptar, pasi në këtë vend punojnë dhe jetojnë rreth 700-800 mijë emigrantë. Emigracioni shqiptar në këtë vend është plotësisht i izoluar duke filluar që nga një punëtor krahu e përfunduar deri tek biznesi. Qëllimisht burokracia greke ka ulur në maksimum rinovimin e lejeve të qëndrimit apo të punës. Mbi të gjitha kanë rëndësi për politikën shqiptare pasi shumë probleme ndërmjet dy vendeve akoma nuk po gjejnë zgjidhje. Greqia është partneri i dytë tregtar për Shqipërinë referuar shifrave të import eksporteve.
Krahas kësaj në vendin tonë numërohen mëse 270 biznese greke, në fusha të tilla si banka, komunikimi infrastruktura etj, me investime që arrijnë në gati 550 milionë euro.
Ende pa kaluar 25 muaj nga votimet e mëparshme, po edhe ato të parakohshme, populli grek duket se nuk është edhe aq i entuziazmuar, pasi shumica kanë provuar mbi shpatullat e tyre vetëm premtime në këto fushata. Dinë dhe e kanë të qartë se politika e ka çuar ekonominë në një vendet me jetesë më të shtrejntë të Evropës, ku 21 për qind e popullit jeton nën kushtet minimale të jetesës.
Konkretisht, një rëndësi për popullin e Greqisë nuk ka shumë se kush do të fitojë për qeverisjen e vendit, por një rëndësi ka që vendi i tyre të dalë nga kriza e rëndë ekonomike dhe vendi të ecë normalisht përpara, pasi është një nga vendet me kushte më të mira në Evropë...
Më 1997 kryeministri aktual xhunjor Karamanli erdhi në krye të partisë së tij “Nea Dimokratia” në moshë të re, me një eksperiencë politike nga lëvizja rinore të partisë “Nea Dimokratia”, bështetur nga një grup i rrethit simpatizues së familjes Karamanis. Si kudo dhe si përherë nga ai grup njerëzish që mbështeten dhe e ndihmuan që të marrë në dorë drejtimin e partisë nuk ka mbetur më asnjë politikan. Zgjedhja e tij në krye të partisë i dha besimin popullit grek për ditë më të mira, pasi ai vinte nga një familje me emër që kishin kontribuar për vendosjen e demokracisë menjëherë pas grushtit të shtetit nga diktatori Papadhopulos më 1967.
Populli i grek në mirbesim të plotë i dha dy herë votën z. Karamanli, i dha dy herë mundësi me një shpresë për një të ardhme më të mirë, po kjo ishte vetëm një zhgënjim pasi qeveria e tij u ndodh disa herë bashkëautore e disa korrupsione te një pasnjëshme, duke mos marre masa konkrete për zbutjen e krizës ekonomike etj. Sot, testet dhe sondazhet e instituteve përkatësve, të kanaleve televizive apo të gazetave, publikojnë se z. Papandreu ndodhet nga 6-8% më shumë dhe se në votimet e 4 tetoritdo të jetë kryeministri i ardhshëm i Greqisë. Kjo gjë më shumë se kurrë u jep shpresë emigrantëve tanë, pasi Papandreu në programin e partisë së tij ka një program të qartë dhe ndihmues për integrimin e emigrantëve.
Rreth 300 mijë emigrantë shqiptarë në 5 vitet e ardhshëm humbasin vitet e punuara dhe nuk do u njihen për pension, pasi ende ky vend ngurron për nënshkrimin e një marrëveshje dypalëshe...

Fushata elektoriale ka ndezur luftën ndrmjet dy forcave të mëdha politike të vendit. Maxhoranca që sot ndodhet në një krizë politike dhe ekonomike ka drejtuar kritika të ashpra ndaj opozitës, se kjo e fundit solli në Greqi votimet e parakohshme si më 2007, dhe se vendi nuk mund të mbaj më shpenzimet e mëdha elektoriale. Kryeministri Karamanlis ka theksuar se, kreu i opozitës Papandreu premton se do ta bëjë këtë vend si Danimarka e Jugut, duke gabuar se ekonomia e vendit tonë nuk ka të njëjta karakteristika. Ai ka kritikuar kreun e opozitës për “sjellje të papranueshme”, të “lojës me zjarrin të paparë”, dhe të një “shantazhi politik” e një qendrimi të papërgjegjshëm...
Pak ditë më parë z. Karamanlis u ndodh përpara një reagimi të një pjesë të kabinetit qeveritar, si dhe të disa deputeteve të partisë që, votimet e parakohshme i cilësuan si një vetvrasje të qeverisë. Bashkëpunëtorët e ngushtë të tij me kohë kishin argumentuar se vendimi për zgjedhjet e parakohshme do të ishin të përshtatëshme në filim të muajit tetor dhe se muaji shkurt dhe mars nuk ishin në kohën dhe vendin e duhur, pasi duhej një fare kohe përball një situate të tej rënduar.
Karamanlis akuzohet se nuk ka ditur të marrë masat e duhura për të përballuar krizën ekonomike aktuale në Greqi, ndërsa opozita prej muajsh kishte kërkuar zgjedhje të reja. Por deri më 2 shtator, Karamanlis kishte mohuar gjithnjë hipotezën e zgjedhjeve të parakohshme, pasi mendonte se me një ndryshim në kabinetin qeveritar mund të fitonte kohë për shmangie të zgjedhjeve. Menjëherë sondazhet japin dhe marrin në favor të partisë socialiste Pasok.
Konkretisht qeveria Karamanli tregoi se nuk punoi për zbatimin e reformave të mëdha, por u mjaftua me marrjen e disa masave antikrizë njëllojë si në disa vende te BE, ku u bë në një masë të pakënaqshme. Në një fjalim midis të tjerave Karamanliu theksoi se: “Shkojmë drejt zgjedhjeve, sepse duhen bërë reformat strukturale”...
Presionet e PASOK-ut detyruan kryeministrin Karamanli që brenda tetë muajve të parë të këtij viti të vendoste për tre herë për të shkuar në zgjedhje të parakohshme, ku dy vendimet e para vinin si rezultat i zemërimit të bazës brenda partisë së tij, ndërsa e treta vinte si rezultat i rrezikut të karrierës së tij politike. Faktikisht ai ndodhej me kohë para një pasigurie për fitore, po me gjithë humbjen Karamanliu ka deklaruar se nuk do të japë dorëheqje, dhe se është i ri për të dalë në pension. Gjatë qeverisjes nr.2, papunësia u rrit në 9.3 për qind, nga 7.2 për qind që ishte më parë. Gjatë qeverisjes së tij numri i studentëve që studiojnë në universitetet e BE shkon në 5.5 për qind të numrit të përgjithshëm, në një kohë kur mesatrja në 27 vendet e BE është në 2.6 për qind.
Fati i Karamanliut vuloset në votimet europarlamentare, ku e majta fitoi dukshëm. Kjo fitore ishte e para si lider partie për Papandreun, ku dhe mori përgëzime nga koleget e vendeve të huaj, por jo nga kryeministri i tij...
Karamanliu pranon humbjen, por nuk përgëzon burrërisht rivalin tjetër. Ai humbi shancin e një madhështie që do t’i kushtonte muajve të ardhshëm. Papandreu më 2007 kishte pranuar humbjen dhe e kishte përgëzuar për fitoren Karamanliun. Në këto zgjedhje Karamanlis ka vendosur kandidaturën në qytetin e Larisës dhe në perferinë A të Selanikut, duke ndjekur një strategji të njëjtë me fitoren e zgjedhjeve të 2004. Ai mbetet një nga figurat më të pastra si kryeministër, ku deri më sot nuk është kritikuar asnjëherë nga opozita apo politikanë të tjerë...
Karamanliu në këtë situatë të vështirë ka marrë vendimin më të madh gjatë gjithë karrierës së tij politike për zgjedhjet. Pasi si brenda dhe jashtë partisë kishte njerëz që nuk donin të shkonin në zgjedhje të parakohshme, me një shpresë se mund të bëhej ndonjë mrekulli në muajt e ardhshëm.

Karamanli shqetësimi im që më shqetëson është Greqia

Karamanliu i është përgjigjur Papandreut se: “Demokracia e Re” ( Nea Dimokratia) mbetet në mënyrë të vendosur në rrugën e përgjegjësisë. Personalisht ndihem rëndë dhe detyrohem aktualisht për të ardhmen e vendit tonë. Mendimet e mia dhe shqetësimi im që më shqetëson është vetëm Greqia dhe populli grek. Është interes kombëtar. Çfarë kam bërë gjatë gjithë karrierës sime politike, tash jam duke bërë atë që unë do të bëj përgjithçka.
“Kërkoj një mandat të freskët popullor. Në mënyrë që me programin konkret që do të paraqes, të përballojmë pasojat e krizës ndërkombëtare, duke krijuar në të njëjtën kohë baza të forta për ekonominë, që do të garantojnë një progres afatgjatë për vendin tonë.Vendi ndodhet në një udhëkryq kritik. Pasojat e krizës ekonomike janë të qarta dhe e vërteta është se kemi përpara vite të vështira. Lideri i opozitës ka deklaruar në mënyrë të përsëritur se do të provokojë zgjedhje të parakohshme, me shkas zgjedhjen e presidentit të republikës. Vendi nuk duron, posaçërisht në rrethanat e sotme, një fushatë parazgjedhore. Për fat të keq një opozitë bën politikë me mungesë përgjegjësie”. Lidhur me politikën e jashtëme Karamanliu ka theksuar se: “Duam marrëdhëniet e miqësisë dhe bashkëpunimit me të gjithë.”
Kryeministri Karamanli shkon në këto votime duke i lënë vendit të tij një borxh prej 292 miliardë euro, ku gjatë periudhës 2004-2008 borxhi pat rënduar në 79.6 miliardë, me përqindje vjetore që i kalon 12 miliardë euro.Përfundimisht borxhi publik rekord nga 292 miliard dollarë dhe me interes prej 12 miliard në vit, është një kartë e fortë në duart e opozitës. Sikur të mos mjaftojë kjo, Papandreu lidhur me menaxhimin ekonomik i ka kërkuar Karamanliut se ku kanë shkuar 100 miliardë euro, kredi që u muar gjatë pesë vjetëve të qeverisjes së tij.
Për popullin dhe politikën shqiptare Karamanliu ishte një politika që dinte vetëm të merrte dhe të premtonte. Karamanlisi erdhi në Tiranë vetëm për të marrë. Pas futjes së vendit tonë në NATO, politika greke tentoi për një “kthim të vertetë” për një fqinjësi të mirë me Shqipërinë, për të patur një aleat të vertetë me mendimin se ka ardhur koha për të marrë, duke premtuar për të ardhmen “se do të...”
Miku i shqiptarëve o Kostas Karamanli ( nipi i plakut të demokracisë greke Kostas Karamanlis) pat deklaruar se erdhi si mik në Tiranë. Ai e ndjeu pa e shprehu. Shqiptarët dinë të presin miqtë e vertetë në shtëpitë e tyre.
Ai largohet si kryeministër në një kohë kur problemet mbeten ende të hapura ndërmjet dy vendeve, që prej shumë vitesh pritej që të diskutohej në parim :
- Qendrimi i “Ligjit të luftës”
- Pronat e çamëve
- Pronat e shqiptarëve
- Problemi i shkollave për mësimin e gjuhës shqipe për fëmijët e emigrantëve.
- Kufizimi i lirisë së emigrantëve për në atdheun e tyre.
- Legalizimi i emigrantëve
- Marrëveshja ndërdypalëshe për pensionet e emigrantëve
- Lehtësimi i biznesit shqiptar në Greqi
- Keqtrajtimi dhe vrasja e emigrantëve nga policia greke.
Së fundi kryeministri grek nga Brukseli në një vizitë pune me kreret e BE, i ka bërë thirrje grekëve të diasporës për të votuar në zgjedhjet parlamentare, duke kërkuar mbështejen e tyre.

Papandreu, erdhi ora e popullit për një rrugë të re!...
Me mesazhin erdhi ora e popullit, Papandreu duket i sigurtë në fitore me një ndryshim prej 10 për qindsh nga Karamanli. Gjatë fushatës elektoriale ka theksuar jo pak herë se: “erdhi ora për një fillim të ri, për një rrugë të re”. Një rrugë e re ndoshta edhe për emigrantët e lodhur dhe të raskapitur nga premtimet e shumta të politikës greke. Një rrugë e re për trajtimin e emigrantëve si njerëz dhe jo pengje të politikës greke.
Nga opozita kreu i saj Papandreu ka theksuar se vendit i duhet hartimi i një plani serioz dhe për këtë të jemi gati për realizimin e tij në 100 ditët e para. Një plan tjetër është për mbështetjen e biznesit të vogël dhe të mesëm, ndihmë sociale dhe luftë për të parandaluar shpenzimet e tepërta publike. Një sondazh i fundit tregoi se ekonomia dhe korrupsioni ishin dy çështjet që çuan vendin në zgjedhjet e parakohshme, ndërsa 35 për qind e popullit beson se as Karamanliu dhe as Papandreu nuk mund të menanxhojnë si duhet financat publike.
Lidhur me komunitetitn e BE, z. Papandreu po harton një strategji për një stabilizim të ri dhe Program Zhvillimi, për të kërkuar një konsensus të mundshëm me anën e një marrëveshje në Bruksel. Çdo program ekonomik menjëherë pas zgjedhjeve do të kalojë nëpërmjet miratimit të Bashkimit Evropian. Ai ka vene ne dukje se: “për fat të keq, Greqia ishte ajo që nuk e kishte. Sot nuk ballafaqohen thjesht dy partitë, por dy politika dhe alternativa diametralisht të kundërta. Një alternativë neoliberale me administrim klientelist dhe pa transparencë të vendit, që na solli krizën tragjike”. Ai përpiqet për një Greqi të kohës, që e meriton plotësisht vendin në BE.
Përsa i përket emigrantëve Papandreu ndryshe nga Karamanlis tregohet më i arsyeshëm dhe ka një vullnet të mirëfilltë për zgjidhjen e problemeve të emigrantëve. Në gjirin e partisë së tij bëjnë pjesë rreth 3 mijë emigrantë shqiptarë. Ai fiton një respekt dhe simpati të veçantë nga komuniteti shqiptar, dhe këtë e ka shprehur edhe në takimet e shumta me të. Për komunitetin shqiptar Papandreu shikohet si shpresa e fundit, pasi deri më sot Karamanliu dështoi në politikën e emigracionit, duke i lënë emigrantë pa status dhe gjysëm ilegal.
Papandreu ka treguar dhe tregon një kujdes të veçantë për fëmijët e emigrantëve dhe këtë ai e tregoi kur ishte ministër i arsimit më 1996, duke thyer tabutin vendas se erdhi ora që edhe fëmijët e emigrantëve mund të shkojnë në shkollat greke.
Jo pak herë ka premtuar për të drejtat e emigrantëve që këta të fitojnë lejet e qendrimit njëllojë si në vendet e tjera të BE, po premtim tjetër ka bërë edhe për dhënien e nënshtetësisë së fëmijeve të huaj. Një bashkëpunim të ngushtë
Partia e Pasokut mban edhe me Degën e PS në Greqi, të cilët janë të interesuar për fitoren e Papandreut.