Sh.Zinxhiria

Në fushata për zgjedhje, politikanët tanë na shesin premtime duke na mbajtur me shpresa. Por në një demokraci normale politika mbarë shqiptare do të merrte notën kaluese kur zgjedhjet të bëheshin të lira dhe të ndershme. Por ngjarjet e fundit e përgënjeshtrojnë këtë se, pas 18 vjetësh vendi ynë më në fund ka ngritur një demokraci normale. Përmes realitetit dhe gënjeshtrës disa kandidatura janë hedhur në tregun politik me banalitet duke sharë dhe bërtitur, për zgjedhje të lira dhe të ndershme me parimin: “SHQIPËRIA PO NDRYSHON”, ose Politike të re, por me fytyra të vjetra. Të mirën mbarë shoqëria jonë do ta kishte kur kjo politikë të ishte në shkallën e duhur dhe jo të punonte për interesat vetjake.

Shkaku i këtij shkrimi u bë një mesazh që pak çaste më parë kryeministri shqiptar më kishte dërguar, që me anën e votës kërkonte për mbështetjen time, duke premtuar e premtuar...Politika shqiptare në përgjithësi është kthyer në një “industri” e madhe që prodhon gënjeshtrën, duke u ndodhur përballë mashtrimit të radhës. Fushata elektorale nxori në pah edhe njëherë politikën shqiptare që për një karrige ka ngritur në këmbë këtë “industri” të madhe mashtrimi. Me parimin se “sa më shumë të gënjesh, aq më shumë të besojnë” kjo industri e financuar nga një grup biznesesh apo marrje kredish, sa vjen dhe po çorodit mbarë opinionin publik. Për këtë politikë ajo meriton një vend në muze...
Edhe këtë radhë në fushatë u vu re nga politika shqiptare se kur ka nevojë dhe kur ngec u kërkon ndihmë ndërkombëtareve në prag të fushatës zgjedhore. Konkretisht Partia Demokratike huazon për spote 40 makina nga Europa, duke krijuar një pabarazi politike dhe morale, kundrejt partive të tjera politike. Është partia në pushtet qe jep shembullin më të keq për një transparencë ekonomike në këtë fushatë. Po mbrapa nuk mbesin as edhe partitë e tjera. Abuzimet e ndryshme në kurriz të popullit tregojnë se politika ka një ngritje profesionale në premtime dhe mashtrime, pasi e di më së miri se votimet e ndershme vendosin dhe heqin qeveritë. Pak çaste më parë më erdhi në e-mail tim një mesazh nga kryeministri shqiptar Sali Berisha, i cili më kërkonte mbështetjen dhe votën time për katër vitet e ardhshme me premtimin se:
Do të liberalizonte vizat për lëvizjen e lirë në BE brenda 365 ditëve të para të mandatit të dytë, si dhe do të fillonte negociatat për anëtarsimin e plotë në BE . Krijimin e 160.000 vende të reja pune, dhe rritjen e pensioneve e rrogave më të larta se vendet aktuale në BE. Furnizimin 24 orë në ditë me ujë çdo familje. Vazhdimin e luftës kundër korrupsionit etj. Në mbyllje të mesazhit kryeministri shqiptar shkruante se qeveria e tij kishte rritur 2 mijë për qind ndjekjet penale kundër korrupsionit, si dhe kishte mbajtur premtimin për të siguruar 24 orë drita dhe ujë. Nga etika qytetare me dy rreshta i ktheva përgjigjen kryeministrit tim.Nuk e di se ku jeton ky kryeministër shqiptar. Ai ngatërron kastën e tij me atë të popullit të varfër shqiptar, që edhe sot rinia po braktis vendin. Pak kilometra larg nga kryeqyteti, kryeministri shqiptar do të shohë njerëz me bidonë në duar që rendin për një pikë ujë.

Dihet që pak ditë më parë në një fshat të tërë pa ujë, një vendas u vra tek hapte në oborrin e tij një pus për të mbajtur me ujë familjen e tij. Kryeministri shqiptar kohët e fundit është kthyer në një lypës me premtime ordinere se: “vota juaj do të bëjë që të keni ujë dhe drita për 24 orë”, në një kohë kur për pushtetin aktual është një detyrim dhe aspak premtim. Është kthyer në bashkiak, ministër publik e transporti. Është kthyer edhe...

Të jetosh në Shqipëri do të thotë të jesh i duruar. Populli shqiptar ka meritën e tij në këtë anë. Asnjë popull tjetër në Europë nuk mund të duronte kaq vite të tëra për nevojat më elementare për jetën.
Është një turp që një vend që pretendon të trokasë në dyert e BE, të sillet si një çifligar përball qytetarëve të tij, duke bërë “Pazar më jep, të jap”. Në një aspekt shikon se populli përpiqet me të gjitha mënyrat për të jetuar, ndërsa qeveritarët, kasta e tij shikojnë interesat vetjake farefisnore, duke mos hedhur sytë larg pjatës së tyre. Në parlamentin shqiptar rrallë mund të gjesh ndonjë politikan që të luftojë për interesat e kombit, të luftojë për ata njerëz që i besuan votat. Sikur të mos mjaftojë kjo, Shqipëria përbën një shembull tipik në rastet e fushatave, duke nisur nga kultura dhe përdorimi i gjuhës banale të kandidatëve për deputet. Ngjarjet e fundit në prag të fushatës elektorale nuk ka prononcuar akoma politikën shqiptare, pasi është mbërthyer në ethet e zgjedhjeve.

Kryetarët e dy partive të mëdha treguan kulturën e tyre me fjalët më banale para popullit. Në zgjedhjet e lira dhe të ndershme nuk fiton vetëm individi, por fiton demokracia e këtij vendi. Po kjo në asnjë mënyrë nuk përjashton meritën e shoqërisë sonë që nga viti në vit po u largohet paragjykimeve të ngushta dhe individuale.

Sot në aspektin politik zgjedhja e një pjese të kandidatëve nuk është bërë në bazë të meritave, që ky kandidat të përfaqësojë denjësisht elektoratin. Në radhët e kandidaturave zotërojnë edhe biznesmenë, por edhe të tjerë që nuk kanë marrë më parë pëlqimin e votuesve. Prononcimi i ish presidentit të republikës z. Moisiu se 15 kandidat nuk plotësojnë kushtet minimale, tregon qartë edhe një here mos seriozitetin e partive politike. Parlamenti është altari më i lartë i çdo kombi. Aty nuk kanë vend ata që nuk e meritojnë...